Prezydent Miasta Mielca Jacek Wiśniewski w towarzystwie prezes zarządu Towarzystwa Śpiewaczego Melodia im. Stanisława Lachmana Haliną Żalą podczas zorganizowanej w tym celu uroczystości dokonali odsłonięcia tablicy upamiętniającej Stanisława Lachmana – założyciela, a od roku 1984 patrona mieleckiego Chóru Melodia.
Tablica stanęła w parku za Domem Kultury SCK, który już od roku 2017 po decyzji Rady Miejskiej w Mielcu nosi imię Stanisława Lachmana, pochodzącego z miejscowości Brzeziny koło Ropczyc nauczyciela, który przed wojną pracował w mieleckim Gimnazjum i z sukcesami prowadził założone przez siebie chóry – najpierw męski, a następnie żeński i mieszany.
Na uroczystość z Brzezin, rodzinnej miejscowości Stanisława Lachmana przyjechała delegacja z tamtejszej szkoły podstawowej noszącej imię Marii Lachman, siostry Stanisława Lachmana, która była niezwykle zasłużoną dla tej miejscowości nauczycielką. Dyrektor SP 2 w Brzezinach Małgorzata Przydział przedstawiła ciekawą historię dotyczącą rodziny Lachmanów dziękując chórowi „Melodia” za to, że przyczynił się do odkrycia dla mieszkańców Brzezin patriotycznej rodziny Lachmanów.
Opowiedziała, jak społeczność Brzezin zainteresowała się faktem, iż grób Lachmana jest miejscem odwiedzin chóru z Mielca, który składa tam kwiaty i wykonuje utwory muzyczne. Dzięki temu zaczęto szukać informacji na temat rodziny Lachmanów i odkryto że nie tylko Stanisław Lachman, ale także jego siostra Maria i brat, który zginął w Oświęcimiu podczas II wojny światowej, zapisali piękne patriotyczne karty w naszej historii. Małgorzata Przydział wyraziła nadzieję na współpracę miast, które połączyła rodzina Lachmanów.
Warto zaznaczyć, że mieleccy chórzyści od wielu lat utrzymują kontakty z chórem działającym w Brzezinach. Mówił o tym Stanisław Sikora, prezes chóru „Gloria” z Brzezin.
Wspomnieniami na temat założyciela mieleckiego chóru z bardzo licznymi uczestnikami niedzielnego wydarzenia podzielił się także Prezydent Jacek Wiśniewski, którego dziadek współpracował z Lachmanem w mieleckim gimnazjum przed wojną. Prezydent podkreślił, że była to nie tylko osoba związana z muzyką, ale także wielki patriota, uczestnik kampanii wrześniowej, a następnie porucznik Armii Krajowej prowadzący wraz z siostrą Marią tajne nauczanie.
W koncercie, który odbył się po uroczystościach odsłonięcia tablicy, nie mogło zabraknąć pieśni w wykonaniu Chóru Mieszanego „Melodia” im. Stanisława Lachmana. Wystąpiła też Mielecka Orkiestra Dęta wraz z solistami: Zbigniewem Soją, Aleksandrą Malczyńską oraz Robertem Uchwatem.
W części oficjalnej koncertu publiczność miała okazję wysłuchać pieśni patriotyczne i poezję wybitnych polskich poetów epoki romantyzmu. W drugiej, rozrywkowej – piosenki z repertuaru m.in. Mieczysława Fogga, Marii Koterbskiej, Jerzego Połomskiego, Eugeniusza Bodo, Hanki Ordonówny. Recytatorami byli członkowie Towarzystwa Śpiewaczego „Melodia”. Zarówno chór jak i orkiestrę przygotował i poprowadził Maciej Fijałkowski.
***
STANISŁAW LACHMAN
Urodzony 25 I 1905 r. w Brzezinach koło Ropczyc. Syn Władysława i Zofii z domu Święch. Absolwent Państwowego Gimnazjum w Dębicy. W 1930 r. ukończył studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W czasie studiów śpiewał w renomowanym Krakowskim Chórze Akademickim. Po ukończeniu studiów odbył zasadniczą służbę wojskową w Zambrowie. Założył wówczas chór męski i występował z nim w różnych jednostkach wojskowych. Od roku szkolnego 1933/1934 pracował w Gimnazjum i Liceum w Mielcu, początkowo jako bezpłatny praktykant, a po pół roku jako nauczyciel kontraktowy. W listopadzie 1933 r. zdał egzamin nauczycielski przed Państwową Komisją w Poznaniu. Uczył języka polskiego, muzyki i śpiewu. W 1933 r. założył gimnazjalny chór męski „Melodia”, a w 1936 r. – żeński i mieszany. Wszystkie doprowadził do wysokiego poziomu artystycznego i liczących się sukcesów w I i II Konkursie Chórów Gimnazjalnych Polski Południowej w Krakowie (1937, 1939). Był także działaczem Towarzystwa Szkoły Ludowej.
Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r. jako podporucznik piechoty. W pierwszych dniach okupacji hitlerowskiej w Mielcu został ostrzeżony przed aresztowaniem i przeniósł się do rodzinnych Brzezin. Wkrótce potem włączył się w działalność miejscowej Placówki ZWZ-AK. W jego domu zorganizowano punkt kontaktowy i szkoleniowy oraz prowizoryczny szpital dla rannych partyzantów. Od lipca 1940 r. pełnił funkcję zastępcy komendanta Placówki, a od V 1941 r. do IX 1944 r. był jej komendantem. Posiadał stopień podporucznika. Posługiwał się pseudonimami „Zan” i „Wielki”. Prowadził także (wspólnie z siostrą – Marią) tajne nauczanie. Uczestniczył w akcji „Burza”, dowodząc plutonem, a następnie kompanią.
Po wojnie został zmuszony do opuszczenia rodzinnej miejscowości i pod zmienionym nazwiskiem – Nowakowski zamieszkał w Radomiu. Pracował jako nauczyciel w Liceum Pedagogicznym w Radomiu. Od 1 IX 1958 r. był wykładowcą języka polskiego w Studium Nauczycielskim w Radomiu, a od 1 II 1971 r. do końca roku akademickiego kierował Wydziałem Filologii Polskiej. Prowadził Studencki Teatr Poezji. Udzielał się także w Związku Nauczycielstwa Polskiego i m.in. pełnił funkcję sekretarza. Żywo interesował się Mielcem i losami chóru „Melodia”. Uczestniczył w uroczystościach z okazji 35-lecia chóru (28 VI 1969 r.) w auli gmachu gimnazjalnego przy ul. J. Kilińskiego. W 1971 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł 1 VII 1977 r. Pochowany na cmentarzu w Brzezinach. Za działalność w ruchu oporu odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami. W 1984 r. Towarzystwo Śpiewacze „Melodia” przyjęło imię Stanisława Lachmana.
